در هفته ای که دیگر نمایندگان ایران در آسیا یکی پس از دیگری از حریفان خود شکست خورده اند، شاید کسب یک نتیجه تساوی بدون گل در نیمه اول برابر حملات پرتعداد حریف تا بن دندان مسلح عربستانی هرگز نمی تواند یک نتیجه غیرقابل قبول باشد.
هر چند دوست نداشتیم هرگز یک تیم دست و پا بسته باشیم و بیشتر از اینکه در نیمه خودمان در حال دفاع کردن باشیم و هیچ برنامه ای برای ضد حمله نداشته باشیم اما فکر اینکه استقلال هم مثل دیگر نمایندگان ایران (پرسپولیس و سپاهان) شکست سخت و سنگینی را متحمل شود قابل باور نیست.
استقلال توانست یک نیمه پر فشار و سنگین را برابر حملات گسترده النصری ها به سلامت عبور کند و یک نیمه دیگر برای عبور از این میدان دارد، نیمه ای که پر واضح است عربستانی ها برای باز کردن دروازه استقلالی ها از هیچ کوشش و برنامه ای دست برنخواهند داشت و از این سو دفاع تمام عیار و همه جانبه بازیکنانمان شاید توانست یک نیمه دروازه مان را نجات دهد اما آیا یک 45 دقیقه دیگر هم توان مقاومت برابر حملات سنگین و با برنامه النصری ها را دارد؟
دوست نداریم به نتیجه تساوی فکر کنیم اما برای فرار از شکست آن هم از نوع سنگینش برابر یاران رونالدو مجبوریم محتاط پیش برویم و هر چند این شعار را بسیار دوست داریم که بهترین دفاع حمله است اما اگر بازیکنانمان بتوانند تا دقایق پایانی خسته نشوند و کم نیاورند و سهراب بختیاری زاده تعویض های درست و حسابی از دقیقه 60 و 70 به بعد انجام دهد می توانیم بسلامت از این میدان سخت برابر النصری ها عبور کنیم.

1 آبان 1403