واقعا خجالت آور است وقتی زور استقلال به حتی تیم چهاردهم جدولی خیبر خرم آباد هم نمی رسد، قصد تحقیر یا تمسخر تیم خرم آبادی را نداریم، ما ایرادمان را به استقلال می گیریم، تیمی که با توجه به عملکرد فصل گذشته اش هرگز نباید در این هشت هفته ابتدای فصل در رده یازدهم جدول می ایستاد. ما قصد تمسخر تیم خرم آبادی را نداریم بلکه اشکال مان به تیم خودمان است که هرگز و ابدا نباید اینگونه بازی کند، اینگونه نه یک نیمه بلکه در تمام 90 دقیقه اسیر فشار و حملات گسترده حریفش باشد و جز دفاع کردن هیچ برنامه مثبتی برای تغییر نتیجه و برتری نداشته باشد.
آن از آن همه دفاع کردن و بالاخره تسلیم شدن در دقیقه 81 بازی آسیایی و چشیدن دوباره طعم تلخ شکست و این هم دفاع کردن صرف و گل خوردن در دقیقه 10 و تلاش 50 دقیقه ای برای به ثمر رساندن گل تساوی و درست هنوز شادی مان تکمیل نشده بود که گل دوم خیبری ها زده شد و دوباره بازگشت به شکست و عقب افتادن از حریف.
نه واقعا این استقلال جز اعصاب خورد کردن هیچ دستاوردی برای هوادارانش نداشته است، حال ما عملکرد موسیمانه خارجی را نمی دانیم اما این تیم نه با نکونام توانست تغییر کند چون اصلا تفکر اولیه از نکونام بود، تیمی تدافعی و دلخوش به ضد حمله و نه با سهراب بختیاری زاده و حال هم اولین هفته با موسیمانه.
پر واضح است که چند هفته ای هم باید به موسیمانه فرصت داد تا این تیم را بشناسد آنگاه پس از یک شناخت اولیه و سپس کلی ببنیم که آیا می تواند تغییرات اساسی در تفکر مریض و مرده این تیم بوجود آورد یا اینکه این فصل باید همچنان در ناکامی و شکست ها و تساوی های ناامید کننده برای استقلال دنبال شود؟!

5 آبان 1403