دو سه روز از بازی گذشته است و من حالی برای نوشتن ندارم، اصلا نه تنها دل و دماغ بلکه اصلا حرفی دیگر برای گفتن ندارم، حالم خوب نیست، حال دلم زار است، دیگر خسته شده ام، خسته از عادت شدن به شکست، خسته شدم از بی تعصبی، خسته شدم از اینکه استقلال را باید چهاردهم جدول ببینم و امیدی برای اینکه این روزها به زودی تمام شوند نداشته باشم.
حالی برای نوشتن ندارم، نه حالی برای گله کردن، نه حالی برای اعتراض و نه حالی برای انتقاد کردن، تنها دارم بی صدا فریاد می زنم تا نکند در استقلال به کسی برنخورد، تا نکند استقلال به روزهای خوشی اگر رسید که البته مطمئن هستم یک روزی خواهد رسید اما کی و چه زمانی نمی دانم؟! به بنده انگ منتقد و دشمن استقلال نزنند.
به قولی به این نتیجه رسیده ام که سکوتم از رضایت نیست دلم اهل شکایت.... .
این چند سطر را نوشتم تا بدانید که حال نویسندگان آبی پوشان واقعا خوب نیست، اگر مطلبی نوشته نشد به اسم بیخیالی ننویسید واقعا نای نوشتن نیست... .

12 آبان 1403