وقتی استقلال امیدوارانه بازی می کند این امید به هوادار انگیزه چندین برابر می دهد، وقتی بازیکن خستگی ناپذیر می شود، وقتی برای تصاحب توپ می جنگد و راحت آن را از دست نمی دهد، وقتی که گلزنی را دوست دارد و به آن می رسد و وقتی از گلی که زده محافظت می کند می شود درست همان تیمی که مدتهاست هوادار منتظر اوست.
تیمی که زیبا و جانانه بازی می کند حتی اگر به برد نرسد درست مثل بازی برابر الاهلی عربستان که در دقایق پایانی برد را از این تیم گرفتند و تبدیل به تساوی اش کردند در آن شب استقلال بی نظیر بود و هرگز در برابر الاهلی تیم صدرنشین گروه کم نیاورد، برد را با تساوی عوض کرد اما قابل تقدیر بود.
استقلال برابر فولاد تیم کامل تری بود، تیمی که باز زیبا و جانانه بازی کرد به گل رسید و از گلی که زد حفاظت کرد تا به گل دوم رسید و حتی به سومی هم اما مورد قبول قرار نگرفت، هرگز نشانی از تیم خسته و ناامید و بی برنامه نداشت و طوری متحول شده بود که انگار فصل برایش از این هفته شروع شده است و هفته های ابتدایی اصلا وجود نداشت.
این استقلال آنقدر امیدوارمان کرده است که بازگشت دوباره به کورس قهرمانی هرگز غیرقابل تصور نیست، صعود از گروه آسیایی هرگز غیرممکن نیست، این استقلال اگر به او سنگ اندازی نشود و دوباره خاطره های تلخ فصل های گذشته برایش اتفاق غیرمنتظره ای تکرار نشود می توان قاطعانه رویش حساب باز کرد.

20 آذر 1403