خیلی خوب است که تا دقیقه 70 آن هم در زمین حریف از میزبان جلو باشی، اما خوب تر زمانی می شود که بتوانی از همان تک گل خود به خوبی دفاع کنی و همان طور که می دانیم بهترین دفاع حمله است، یعنی رفتن به زمین حریف و مشغول کردن حریف در زمین خودش، وقتی اینکار انجام نمی شود و استراتیژی سهراب همین طور از دست دادن زمان باشد و برنامه ای برای حمله ندارد، باید هم روی هر حمله حریف استرس بگیریم و مضطرب شویم.
باید احساس خطر کنیم و برای هر دقیقه تا پایان بازی بمیریم و زنده شویم چون خوب می دانیم یک گل آن هم از این استقلال هرگز نقطه امنی برای بردن نیست، شمس آذر هم که به گربه سیاه ما شهرت پیدا کرده مطمئنا این 20 دقیقه پایانی همین طور آرام نخواهد نشست و برای گل تساوی آنقدر خود را به آب و آتش خواهد زد تا به نتیجه برسد.
اما از آن طرف استقلال برای این 20 دقیقه پایانی چه برنامه ای دارد؟ آیا واقعا از این مرحله سخت جام حذفی هم عبور خواهیم کرد؟ آیا واقعا در حد و اندازه های واقعی برای شکست دادن شمس آذر در قزوین و صعود به مرحله یک چهارم نهایی هستیم.. استقلال خودت را نشان بده.. دیگه حوصله تساوی و مردن دوباره را نداریم..

25 بهمن 1403