از بازی تیم محبوبمان در 40 دقیقه ابتدای بازی هرگز راضی نبودیم، تیمی که باز گل اول را از حریف خود دریافت می کند اما برنامه ای برای جبران گل خورده ندارد. بیش از 40 دقیقه بازی بدون اینکه استقلال بخواهد به فکر جبران نتیجه باشد گذشت و کم کم هواداران در حال ناامیدی از جبران نتیجه در همان نیمه اول مهیای سومین شکست متوالی تیم محبوبشان بودند که... .
وقت های اضافه انگار استقلال دگرگون شد، 7 دقیقه وقت اضافه انگار استقلال تیم دیگری شده بود، تیمی که پر بود از حملات خطرناک، پر بود از موقعیت های خطرناک و پر بود از ضربات 100% در چارچوب، انگار استقلال بوی گل داده بود.
بوی زیبای گل که هر لحظه نزدیک و نزدیک تر بود و استشمام آن روح را دلنشین می کرد که بالاخره در دقیقه 5+45 گل تساوی روی شوت زیبای آسانی به ثمر رسید.
استقلال نیمه اول به دو تایم (40 دقیقه اول) و (10 دقیقه) بعدی می توان تقسیم کرد، گل تساوی بیشتر به این دلیل برای هواداران خوشحال کننده بود که در طول 10 دقیقه تلاش مداوم و مستمر آبی پوشان مزد زحمات خود را به خوبی گرفتند و به نوعی مرز میان امید و ناامیدی انگار همان گل دقیقه 5+45 بود که به ثمر رسید.
حال نیمه دوم استقلال را باید باانگیزه تر از نیمه اول ببینیم، درست مثل 10 دقیقه پایانی نیمه اول، آنگاه می توانیم بهتر و زیباتر در مورد تیم محبوبمان بنویسیم و نظر بدهیم.

30 شهریور 1404