وقتی باور کنیم که هر کدام از بازی هایمان حتی در همین هفته و قبل از پایان نیم فصل می تواند یک فینال باشد آنگاه متوجه می شویم که از دست دادن امتیاز در همین هفته سیزدهم چطور می تواند ما را نه تنها از صدر دورتر کند بلکه حتی دو رده هم پایین تر بکشاند.
تا قبل از گل تساوی ملوانی ها وقتی بازی را با همان یک گل به سود خود ادامه داده بودیم تنها با یک امتیاز اختلاف نسبت به سپاهان در رده دوم ایستاده بودیم و صدرنشینی مان یک هفته به تعویق می افتاد، اما با گل تساوی ملوانی ها استقلال به یکباره از رده دوم به رده سوم سقوط کرد.
یعنی پایین تر از سپاهان 24 امتیازی و پرسپولیس 22 امتیازی، و این هرگز در باورمان نبودیم، وقتی دو بازی متوالی دو تساوی بد بدست می آوریم یعنی از دست دادن 4 امتیاز حیاتی و مهم و تنها کسب دو امتیاز می شود سرنوشت مان در جدول همین هفته.. با برد سپاهان صدرنشینی جابه جا شد و با تساوی مان جایگاه مان بین رده دومی و سومی تغییر کرد.
نه متاسفانه نباید به این سادگی ها امتیاز از دست می دادیم، دو تساوی متوالی در هفته هایی که دیگر رقیبان در حال برد و کسب هر سه امتیاز بازی هایشان هستند تنها و تنها استقلال را از کورس قهرمانی و بالای جدول دور خواهد کرد.
هر چند دوست نداریم به این زودی ها ناامید شویم و مطمئن هستیم که راه طول و درازی در پیش خواهیم داریم و امیدواریم این دو هفته هم به این زودی ها جبران شود و استقلال مان را دوباره در صدر ببینیم اما گاهی اوقات حتی در اوایل فصل هم از دست دادن امتیاز بسیار ناراحت کننده می شود، درست مثل بازی امشب و تساوی بی موقع آن.

19 آذر 1404