آخر چرا باز هم می خواهید از هواداران آبی مایه بگذارید.
اتفاقا اینبار باید برای هواداران و رضایت آنها تلاش کنید، نه اینکه باز پای هوادار را به بازی خودتان باز کنید.
اتفاقا اینبار باید حتی با کمترین و یا بدون هوادار برای اینکه دل هواداران تان را بدست بیاورید ببرید و به نیمه نهایی صعود کنید.
مگر هوادار کم شما را حمایت کرد؟ مگر هوادار کم تشویق کرد؟ مگر هوادار کم پشت تیم بود؟ اما چه نتیجه ای گرفت؟ رده سیزدهم در جدول و ۹ بازی متوالی در حسرت حتی یک برد!!!
نه اینبار شما باید حتی به تنهایی بازی کنید و ببرید آنگاه این برد را به هواداران تان هدیه بدهید.

6 اردیبهشت 1404

این بازی دیگر مثل بازی لیگ نیست که برد و باخت و تساوی اش دیگر برایتان عادی شده است و اصلا خیال صعود و بالا آمدن از رده یازدهم و دوازدهم و سیزدهم در جدول را ندارید.
این یک بازی حذفی است، جایی که اگر تصمیم بر صعود داشته باشید، باید ببرید.. اما آیا تیمی که ۹ هفته است نبرده است می تواند در چنین بازی سخت و سنگینی آن هم برابر پیکان چغر و سرسخت حتی تا پایان ۱۲۰ دقیقه و ضربات پنالتی ببرد؟!
فقط می خواهیم در زمین مسابقه آن روی دیگر استقلال را ببینیم.
آقایان شاید در استوری ها و پست ها در شعار دادن و روحیه دادن خوب عمل می کنند اما اصل درون زمین است.
استقلال به رویه اشتباه و باطل خود ادامه خواهد داد و از جام حذفی کنار می رود یا طلسم نبردن هایش را خواهد شکست تا ۷ ساعت دیگر مشخص و معلوم خواهد شد.
ما پس از پایان بازی حرف هایمان را خواهپس هواداران آبی از شما درون مستطیل سبز بازی خوب و تیم برنده می خواهند.

6 اردیبهشت 1404

📝 یعنی واقعا توقع دارید که هوادار برای دیدار برابر پیکان امیدوار به برد باشد؟ واقعا انتظار این همه خوش‌بینی را از کجا می خواهید در دل و ذهن این هوادار قرار دهیداگر واقعا توقع امیدواری و حمایت داشتید برابر تیم هوادار کار را تمام می کردید، برابر گل گهر نوار ناکامی هایتان قطع می شدهوادار آبی از تیمش ناامید است، هر چند ناامیدی شاید یک جور گناه باشد اما وقتی ۹ هفته هیچ بردی از تیمش نبیند خواه ناخواه دیگر رغبتی برای دیدن بردی که معلوم نیست اتفاق می افتد یا نه ندارد.

6 اردیبهشت 1404

با این استوری ها به جای اینکه سر شوق بیاییم و از ذوق و اشتیاق تا شروع بازی لحظه شماری کنیم، بیشتر مضطرب می شویم و بر استرس و اضطراب و دلهره مان افزوده می شود.
واقعا قرار است استقلال با این استوری ها فردا پس از ۹ بازی متوالی به اولین برد خود برسد؟ پس درون زمین را چه می کنید؟ پاسخ اش را قرار است فردا از ساعت ۱۸ ببینیم..
تا ساعت ۱۸ امیدوار نیستیم و با شروع بازی می خواهیم امیدمان برگردد..

5 اردیبهشت 1404

بگذارید رک و پوست کنده و بدون تعارف بنویسیم که استقلال با استوری گذاشتن نه هیچ بازی را می برد و نه صعود می کند.
استقلال با بازی خوب و منطقی و استفاده از موقعیت هایش می تواند ببرد، یعنی باید ببرد والا نه با شعار امیدوار کننده و نه با استوری های روحیه بخش و هم قسم های مجازی نه بازی ای را می برد و نه صعود خواهد کرد.
پس هواداران آبی از شما درون مستطیل سبز بازی خوب و تیم برنده می خواهند.

5 اردیبهشت 1404

آنچنان که می دانیم تنها ناامیدی از رحمت خداوند گناه است و ناامیدی از برخی چیزهای دنیوی لااقل گناه ندارد.
باور کنید که ناامید هستیم، چون هر چقدر امیدوار بودیم تا از گل گهر امتیاز بگیریم تا به رده هشتم صعود کنیم اتفاق نیفتاد، فرصت دیگری بوجود آمد و آن شکست دادن تیم هوادار در آزادی که آن هم اتفاق نیفتاد و تنها شکست تبدیل به تساوی شد و در رده یازدهم قرار گرفتیم.
وقتی می شد با دو برد متوالی برابر همین تیم ها به رده هشتم و حتی هفتم صعود کرد اما تنها توانستیم از شکست برابر این تیم ها فرار کنیم و تن به تساوی بدهیم دیگر ناامید شدیم.
بدون تعارف برای بازی برابر پیکان در جام حذفی هم امیدی نداریم، حداقل طبق نتایج و عملکردی که در 9 بازی گذشته خودمان تجربه کردیم می بینیم که از پس حتی تیم پیکان هم بر نخواهیم آمد با توجه به عملکرد بدون باخت پیکان، الا اگر اتفاق دیگری رخ دهد.
بدون تعارف همه چیز را سپرده ایم دست خود استقلالی ها، اگر می خواهند همچنان تا پایان فصل امیدوار باشیم که اتفاق خوشایندی خواهد افتاد تنها می توانند با برد برابر پیکان به این هدف برسند والا شکست برابر پیکان و حذف از جام حذفی دیگر هیچ امیدی را برایمان باقی نخواهد گذاشت.
تا حتی شکست در هر سه بازی باقیمانده در لیگ هم برایمان باور نکردنی نخواهد بود.
پس اینبار دیگر برعهده شماست، می توانید پیکان را ببرید و هوادارانتان را امیدوار نگه دارید یا خیر، اختیار با خودتان است.

5 اردیبهشت 1404

دوباره تکرار، دوباره تکرار، تکرار و تکرار و تکرار و دریغ از یک پیشرفت.. بارها و بارها گفتند که انتخاب موسیمانه آفریقایی اشتباه بود، سهراب بختیاری زاده باید می رفت اما باید یک سرمربی خارجی درست و درمانی می آمد بالای سر این تیم نه اینکه برای فرار از مشکل تنها یک سرمربی که هیچ شناختی نه از او داریم و نه او از فوتبال ایران و استقلال به این تیم وارد شود و درست پس از 15 بازی خودش یکطرفه قراردادش را فسخ کند و برود.
موسیمانه که رفت بختیاری زاده دوباره آمد او هم یک برد و چند تساوی بدست آورد تا اینکه صحبت از سرمربی خارجی دوباره به میان آمد، پس از 20 روز و حتی بیشتر تلف شدن زمان و فرصت، آخر دست از پا درازتر در انتخاب سرمربی خارجی هم شاهکار دیگری اتفاق افتاد، سرمربی مستعفی استقلال خوزستان که داشت به کشور خودش برمی گشت از داخل فرودگاه به عنوان سرمربی استقلال فراخوانده شد.
خب بالطبع همان طور که خود پوژوویچ هم بارها و بارها اذعان کرد که باعث افتخارش است که او را به عنوان سرمربی تیم بزرگی چون استقلال انتخاب کرده اند و به یکی از آرزوهای خود هم رسید، آرزوی هر دستیار و مربی و بازیکنی است که روی نیمکت این تیم بتواند بنشیند و کار کند و ایشان هم به آرزویش رسید اما رسیدن به آرزوی پوژوویچ همانا و بسته شدن بخت استقلال برای حتی یک برد همانا.
استقلال در 9 بازی که با پوژوویچ برگزار کرد، در حسرت حتی یک برد آنقدر به خود پیچید و در آخر هم به هیچ نتیجه ای نرسید، پوژوویچ نتایجی به مراتب بدتر از موسیمانه و بختیاری زاده گرفت، طوری که آشکارا انتخاب های اشتباه یکی پس از دیگری به جای اینکه تیم استقلال را از باتلاق نجات دهد او را بیشتر درون باتلاق فرو برد به طوری که دیگر هیچ کس توانایی نجات آن را در این سه هفته پایانی ندارد.
پوژوویچ هم رفت، که ای کاش زودتر از اینها می رفت، انتخاب اشتباه همان بهتر که زودتر کنار گذاشته می شد، به قولی که جلوی ضرر را از هر جا بگیری منفعت است و شاید اگر پوژوویچ چند هفته زودتر کنار گذاشته می شد و استقلال همچنان با مربی موقت هفته های پایانی را جلو می آمد نتایج بهتری می گرفت حداقل یکی دو برد متوالی بدست می آورد آنگاه در رده هشتم جدول حداقل فراغ بال کمتری داشت.
در پایان از اینکه پوژوویچ از استقلال کنار گذاشته شد ناراحت نیستیم اما امیدواریم استقلال حداقل برای بازی روز شنبه در جام حذفی بهترین نتیجه را بگیرد و در ضمن در سه هفته پایانی طلسم ناکامی های گذشته را بشکند و حداقل با یکی دو برد جایگاه خود در جدول را ارتقاء دهد تا فصل بعد که امیدواریم درس عبرتی بزرگ از تمامی اتفاقات این فصل در آن گرفته شود و دیگر شاهد چنین فصل تلخ و کابوس وار و عذاب آوری برای تیم محبوبمان استقلال نباشیم.

4 اردیبهشت 1404

دوست داریم خوشبین باشیم اما باور کنید نمی توانیم... دوست داریم امیدوار باشیم اما باز هم نمی توانیم. همه این نتوانستن ها را بالاجبار درون خود پرورش داده ایم، چون هر چقدر خواستیم خوشبین باشیم اتفاق دیگری افتاد، توی ذوق مان بیشتر خورد، هر چقدر تصمیم گرفتیم از این بازی امیدوار باشیم و پیش خودمان هی گفتیم: نه اینبار استقلال می برد و یک جهش چهار پله ای در جدول خواهد داشت، اما اتفاق دیگری افتاد.
بارها و بارها گفتیم که خسته شده ایم، اما این خستگی به این معنا نیست که استقلال مان را تنها بگذاریم و رها کنیم، نه هرگز.
هوادار واقعی خوب می داند این روزها خواهد گذشت و روزی آفتاب آرامش به ما سلام خواهد داد، اوضاع اینطور نمی ماند.
اما صحبت مان اینجا در مورد شکست دادن پیکان و صعود به نیمه نهایی جام حذفی است و آنجا که نه تنها پیکان سرسخت است بلکه سپاهان هم مدعی این جام است، بی تعارف با این پیشینه و عملکرد تیم محبوبمان باید بگوییم که بردن پیکان محال نیست اما اگر همان طور که انتظار داشتیم آبی پوشان گل گهر و هوادار را شکست بدهند در پایان تنها توانستند از شکست فرار کنند و تن به تساوی دادند عرض می کنیم که بردن تیم پیکان تنها می تواند در حد معجزه اتفاق بیفتد با اینکه ما این معجزه را بسیار دوست داریم و معتقدیم اصلا چه عیبی دارد این استقلال اصلا نیاز به یک معجزه دارد تا بالاخره نوار ناکامی های ۹ هفته ای اش یکجا قطع شود.
.. و چقدر دوست داریم این معجزه روز شنبه و برابر تیم پیکان در جام حذفی رخ بدهد.

3 اردیبهشت 1404

اینبار دیگر از من هوادار کاری بر نمی آید، همه چیز درون زمین مشخص می شود، آنجاست که باید ثابت کنید که چند مرده حلاج هستید، آنجاست که می توانید نشان دهید که در چند بازی گذشته با داوری و مسائل بیرون زمین بود که از رسیدن به برد محروم شده اید.
وقتی در بازی برابر هوادار و بخصوص در نیمه دوم دیدیم که چقدر جسورانه حمله می کردید و موقعیت های خطرناک تان چندین برابر بازی های گذشته بود یک آن امیدوار شدیم که این استقلال اگر بخواهد می تواند، این تیم اگر همت کند می تواند بهترین بازی اش را انجام دهد و اینطور هم شد.
چهار گل زدید، دو گل قبول شدند و دو گل دیگر مردود، اما نشان دادید که تیمی هستید که می خواهید برنده شوید و همین روحیه برد بود که تیم را یک پله به بالا صعود داد، هر چند تساوی برابر تیم هوادار ادامه هشت هفته متوالی ناکامی تیم بود اما می تواند استارتی باشد برای بازی برابر پیکان.
برد برابر پیکان و صعود به نیمه نهایی هم می تواند استارتی باشد برای سه بازی پایانی در لیگ، اما اینبار دیگر تنها خودتان هستید و خودتان.
استقلال خودت را باید نجات دهی، دیگر کاری از دست هوادار روی سکوها برنمی آید، دیگر همه چیز دست توست، می توانید به ادامه ناکامی هایتان ادامه دهید، برابر پیکان هم شکست بخورید و به 10 بازی بدون برد خود ادامه دهید، می توانید شجاعانه بازی کنید و با تمام وجود حمله کنید و خلق موقعیت کنید و از موقعیت ها نهایت استفاده را ببرید و هم به ناکامی هایتان پایان دهید و هم جشن صعود به مرحله نیمه نهایی را برگزار کنید.
اینبار دیگر تنها خودتان هستید و خودتان... هوادار حمایت می کند اما از شما صعود می خواهد، هوادار تشویق می کند اما از شما برد می خواهد، اختیار با شماست، دو راه پیش روی شماست، برد برابر پیکان و یک صعود دلنشین یا شکست و ادامه ناکامی ها به ده هفته و... .

3 اردیبهشت 1404

هوادار از رفتن مدیران ناکارآمد همچون شهریاری و سمیعی خوشحال است، همان طور که از رفتن خطیر خوشحال شد.
مدیرانی که به بهانه کارآمدی شعارهای امیدوار کننده بسیاری را در طول مدیریت خود از جمله قول قهرمانی یا بستن تیمی قدرتمند در خور شأن استقلال می دادند اما این شعارها هیچ کدامشان جواب ندادند و تبدیل به عمل نشدند تا صدای هوادار از ناکارآمدی مدیران بلند شود.
کریمی رفت، خطیر آمد، خطیر رفت، سمیعی آمد، سمیعی رفت و حال نظری جویباری آمد.
هیچ کدام از این مدیران برای استقلال موفقیتی بدست نیاوردند.
اما زیبا حرف می زدند، قشنگ شعار می دادند و در دوره مدیریت خود مدیریت خود را بهترین و بی نقص ترین مدیریت استقلال می دانستند اما... .
اما همه چیز برای هوادار استقلال روشن و واضح است، دیگر به این شعارها عادت کرده است و دیگر باور نمی کند.
شعارها را دیگر نمی شنوند و تنها چیزی را باور و تحسین و حتی حمایت می کنند که به چشم خود ببینند و آن هم موفقیت و قهرمانی استقلال باشد.
اختیار شعار دادن با مدیران است و اختیار باور و قبول نکردن با هوادار، و آن کسی موفق می شود که موفقیت استقلال را دوست داشته باشد و برایش تلاش کند.

26 دی 1403